Road trippin'

Onze laatste volle dag in Dubai alweer! En dus ook de laatste volle dag van onze vakantie… We hebben er lang naartoe geleefd, maar het is ook weer enorm snel gegaan. Omdat Fabiënne het de vorige keer zo leuk vond in speeltuin van Kids Connection, besluiten we hier na het ontbijt in het hotel nog een keer naartoe te gaan. We zijn inmiddels erg gewend aan de metro en weten bijna zonder op de kaart te kijken welke perron we moeten hebben en waar we uit moeten stappen. Deze keer lopen we ook veel sneller naar de juiste ingang van het winkelcentrum (niet meer langs het zwembad van een nabij gelegen hotel, zoals de vorige keer!) en ook de speeltuin hebben we snel gevonden. We kopen weer een kaartje bij de ingang en gaan onze schoenen uittrekken. In plaats van naar binnen te rennen op haar sokken, rent Fabiënne echter terug langs de ingang naar alle arcade machines die daar opgesteld staan. Deze zijn jammer genoeg niet inbegrepen bij de toegangsprijs, dus het blijft voornamelijk bij kijken wat het apparaat zou doen (vind ze ook al leuk). Als ze alle apparaten 2x heeft gehad gaat ze dan uiteindelijk nog even in de indoor-speeltuin spelen. Al snel heeft ze weer contact met 2 kindjes en rennen ze vrolijk achter elkaar aan.

Na ruim 2 uur spelen gaan we nog een keer naar de Dubai Mall. We willen als laatste diner in Dubai toch afsluiten met The Cheesecake Factory, aangezien dat 2 dagen geleden zo heerlijk was. Ook deze keer bevalt het eten erg goed. Daarnaast hebben we een erg gezellige ober die blijkbaar tijd genoeg heeft om meer dan een half uur bij ons aan tafel te blijven staan praten! We hebben het over van alles en nog wat, eerst over het feit dat hij ook net een dochtertje heeft en zijn hele leven daarvoor aanpast, daarna over wonen en leven in Dubai en uiteindelijk ook nog over de franchise The Cheesecake Factory en daar werken. Erg leuk om te horen en we hadden volgens mij nog wel een paar uur met hem kunnen praten. Maar Fabiënne was ondertussen flink moe aan het worden en we hebben de volgende dag een grote terugreis voor de boeg, dus we willen het niet al te laat maken.

Tijdens het lopen door de mall terug naar de metro, stoppen we nog even bij snoepwinkel Candylicious. Dit is echt een enorme snoepwinkel waar alle mogelijke soorten snoep verkocht en zelfs ook gemaakt worden. We kijken bijvoorbeeld even hoe regenboog zuurstokken gemaakt worden en krijgen uiteraard ook een klein stukje om te proeven. Daarna krijgen we nog zelf gemaakt ijs en vergapen we ons even aan de prachtige kunstwerken die ze hier maken met chocolade. Een erg komisch deel is het schap met chocolade repen met daarop afbeeldingen van dieren verkleed als sterren. Kijk hieronder maar even naar de foto en kijk of je er een paar herkent. 😊

We sluiten deze laatste dag af met een mooie foto vanuit onze hotelkamer. Op de rivier voor ons hotel liggen namelijk allemaal diner boten en kijken we richting het nieuwe stuk van Dubai, wat allemaal mooi verlicht is. We gaan allemaal een beetje op tijd slapen, want morgen moeten we de koffers inpakken en vliegen we weer terug naar huis.

We hebben bij de receptie geregeld dat we pas rond 14:00 hoeven uit te checken. Dus we kunnen op ons gemak ontbijten en daarna de koffers inpakken. We vliegen vandaag met Transavia en daar mogen de koffers maximaal 25 kilo wegen. Dat is wel minder dan de 30 kilo van Emirates, maar voor ons deze keer genoeg. We kunnen helaas niet online inchecken bij Transavia voor een vlucht vanuit Dubai, dus we nemen het zekere voor het onzekere en vertrekken bijna 4 uur voor de vertrektijd richting het vliegveld. Het vliegveld ligt op een kwartiertje rijden van ons hotel en blijkt meerdere terminals te hebben. De taxi chauffeur vraagt bij welke terminal hij ons af moet zetten. Tsja, dat weten we niet, want we konden niet online inchecken. Ik vraag aan de taxichauffeur of de terminals wel op loopafstand van elkaar zitten en volgens hem is dat het geval. Hij zet ons af bij terminal 2 en na wat zoeken voor een trolley voor de koffers en wat glijden over het natte asfalt (het heeft hier de hele ochtend geregend!) komen we binnen in de vertrekhal. Op de borden zien we echter nergens Transavia of Amsterdam staan. Na een paar minuten vragen we het aan een medewerker en die vertelt dat we naar terminal 3 moeten. Als we om de richting vragen, vertelt hij dat we toch echt een taxi moeten pakken, want dat is minimaal 15 minuten met de taxi!?! Op de plek waar we net zijn afgezet mogen taxi’s echter geen mensen oppikken, dus we moeten op zoek naar de taxi-standplaats. Met voor ons gevoel een flinke omweg komen we uiteindelijk bij de taxi’s en laden we alles weer in. Deze taxichauffeur is alles behalve vriendelijk en rijdt al een malloot door het verkeer. Als ik na een minuut rijden op de meter kijk, zie ik al een bedrag van meer dan 10 euro staan. De chauffeur spreekt zo weinig engels (of doet er zo weinig moeite voor) dat het niet duidelijk wordt dat taxi’s vanaf de luchthaven een flink starttarief hebben. Gelukkig staat dit wel op een sticker op het dashboard die we even later zien. Uiteindelijk kost het ritje van terminal 2 naar terminal 3 ons bijna 20 euro. Beetje jammer dit. Dit is echt het eerste vliegveld dat we meemaken waarbij je niet van de ene naar de andere terminal kunt lopen of reizen met gratis vervoer van het vliegveld.

Het inchecken verloopt een beetje rommelig en de douane daarna heeft er schijnbaar al een lange dag op zitten, want we staan enorm lang in de rij en krijgen alleen maar norse gezichten. Maar goed, we komen met al onze spullen in de vertrek terminal en besluiten daar nog even wat te eten. We blijken achteraf een van de duurste afhaalrestaurantjes uitgekozen te hebben van de hele terminal, maar eten dan wel een lekkere macaron en een verse yoghurt. Als het bijna tijd is om te boarden lopen we naar de gate. Bij de balie van de gate is echter nog niemand te bekennen en op de informatieborden staat ook niets. Angelica had gelezen dat Transavia een paar dagen eerder technische problemen met een vliegtuig had gehad op Dubai Airport, waardoor die passagiers 2 dagen niet konden vertrekken… Maar uiteindelijk verschijnt er (zeker 10 minuten na de boardingtijd op het ticket) dan toch een medewerkster en mogen we richting het vliegtuig. Zo mooi als de aankomst met Emirates was, zo goedkoop voelt dit aan. We moeten namelijk direct vanuit de gate naar een enorme bus lopen en deze brengt ons naar ons vliegtuig. Het vliegtuig blijkt nog schoongemaakt te worden terwijl wij aankomen, waardoor we allemaal in de bus moeten wachten (zonder enige mededeling van de chauffeur of het personeel). Na zeker 10 minuten komen er dan eindelijk schoonmakers met een paar flinke vuilniszakken de trappen af en mogen we naar binnen. Het vliegtuig heeft maar 6 stoelen per rij en een gangpad. De stoelen zijn de krapste die we tot nu toe hebben meegemaakt en er blijkt ook geen entertainment aan boord te zijn (dus geen eigen tv of iets anders). Al het eten en drinken blijk je ook nog te moeten kopen. Nu snappen we waarom deze vlucht zoveel goedkoper was dan de andere maatschappijen! Het vliegtuig zit uiteindelijk goed vol en we horen van de piloot (deze keer in goed verstaanbaar Nederlands) dat we zo zwaar zijn dat we een tussenstop maken in Bulgarije om te tanken, want in een keer haalt hij het niet.

Uiteindelijk is het dus eerst zo’n 4 uur vliegen naar Bulgarije, daar tanken terwijl wij allemaal nog in het vliegtuig zitten (met de riemen los voor het geval dat) en daarna nog eens 3 uur vliegen naar Nederland. In eerste instantie zou het vliegtuig op de polderbaan landen, waardoor we ook nog eens 15 minuten aan het taxiën zouden zijn, maar doordat hij een kleine 10 minuten eerder aankomt dan gepland, mag hij ook op een gunstigere baan landen. Als we eenmaal uitgestapt zijn, blijkt dat we onze buggy niet bij de deur van het vliegtuig terugkrijgen, maar pas bij de bagageband. Dat is even een flinke tegenvaller, want Fabiënne lag lekker te slapen en heeft echt geen zin om te lopen en daarnaast hebben we nog 3 rugtassen, een cameratas, de autostoel en wat los spul bij ons. Erg onhandig! Pas halverwege de route naar de douane komen we een klein karretje tegen waar we het meeste op kunnen leggen en kan ik Fabiënne normaal tillen. Bij de douane schiet het ook niet erg op, maar daardoor hebben we dan wel weer redelijk snel onze koffers. De buggy duurt daarentegen weer een eeuwigheid, waardoor we even overwegen om die hier achter te laten. We moeten namelijk rond 23:45 Nederlandse tijd bij een specifieke deur van vertrekhal 3 staan voor onze taxi. Uiteindelijk komt onze buggy nog net op tijd en zijn we precies om 23:45 bij die deur. Onze taxichauffeur belt precies op dat moment op om te horen waar wij staan. Hij blijkt in een stationwagen te rijden en niet met de stickers van de maatschappij waarbij wij hadden gereserveerd. Even later horen we dat de maatschappij waarbij wij hebben gereserveerd regelmatig opdrachten aan andere taxi’s uitbesteed. Onze chauffeur blijkt een rechtenstudent aan de Erasmus te zijn en hij vindt het juist wel gezellig om een praatje te maken tijdens de rit naar Dordrecht. We hebben het wederom over van alles, de aanslag in Christchurch, dan de schietpartij in Utrecht, de universiteit, zijn plannen om een eigen bedrijfje te starten en natuurlijk onze vakantie in Dubai en Nieuw Zeeland. Voor we het weten staan we daardoor weer bij ons oude vertrouwde huis in Dordrecht. Het is inmiddels 1 uur in de nacht Nederlandse tijd en voor ons is het eigenlijk al 4 uur ’s-nachts (Dubai tijd) dus we gaan snel naar bed.

De volgende dag beseffen we allebei pas goed dat we thuis zijn, dat we een prachtige reis achter de rug hebben en dat over enkele dagen het ‘normale’ leven weer moet gaan beginnen. Maar wat hebben we weer genoten!

Wist je dat:

• Dit de laatste keer is dat wij met Transavia hebben gevlogen?
• Spooky (onze kat) heel enthousiast en hard begon te mauwen toen ze ons weer zag?
• Ze daarna gelijk weer opgesloten moest worden in gang, zodat wij rustig konden slapen?
• Fabiënne de volgende dag al haar speelgoed tevoorschijn heeft gehaald en werkelijk met alles even heeft gespeeld?
• Opa en oma de volgende ochtend al ‘vroeg’ op de stoep stonden om even te knuffelen met Fabiënne?
• Het nu al weer voelt alsof we niet weg zijn geweest?
• We toch echt een volledig rondje om de wereld zijn gevlogen?
• We meer dan 5500 kilometer met huurauto’s hebben gereden?
• Dit meer dan de helft van het aantal kilometers is dat we normaal gesproken in een heel jaar rijden?
• We meer dan 3500 foto’s hebben gemaakt?
• We 2 dagen na thuiskomst al bij de kapper zaten?
• Angelica haar lange haren heeft afgeknipt en voor een wat korte model heeft gekozen en het lekker blond heeft geverfd?