• VAKANTIE

Sequoia NP

Vandaag was het dan eindelijk zover! Op naar Sequioa NP om de mammoet bomen te zien die alleen in dit deel van de wereld voorkomen. Ze staan in meer NP in dit gebied maar in Sequioa NP staan de meeste en de grootste.

De weg er naartoe was, afgezien van het eerste stuk snelweg bij Fresno, heel erg mooi. Veel haarspeldbochtjes terwijl wij ons een weg omhoog baande. Onderweg kwamen we veel limoenkwekerijen tegen, natuurlijk voorzien van mooie boerderijen. Overal stonden stalletjes waar je vers fruit kon kopen. Opvallend om te zien dat dit een erg groene omgeving was in tegenstelling tot de droge zoutvlaktes in Death Valley gisteren.

Bij het park aangekomen stonden er al direct bij de ingang de eerste sequoias. Ik vond ze gigantisch! Nog niet eens zozeer de hoogte, alle bomen in het park zijn erg hoog, maar vooral de omtrek is heel groot. Later zou trouwens blijken dat dit niet eens de grootste bomen waren. De sequioa is steenrood van kleur en heeft een opvallend dikke, vezelige bast. Je zou misschien een heel bos met alleen deze bomen verwachten maar dat is niet waar. Ze staan tussen de gewone bomen in. Door de kleur en dikte van de stam vallen ze wel erg goed op, je pikt ze er zo tussen uit.

20130905-222915.jpg
Grappig weetje: toen Sequioa NP net een NP was wilden de rangers koste wat het kost bosbranden voorkomen om te zorgen dat de sequioas veilig bleven. Later bleek echter dat sequioas juist bosbranden nodig hebben om te kunnen groeien. Ze hebben namelijk oppervlakkige maar erg lange wortels. Door de bosbrand verbranden alle, voor de sequoia verstikkende, bodembedekkers waardoor de sequioa weer voeding krijgt. Hij groeit zelfs de eerste jaren na een brand sneller dan in de jaren daarna wanneer de bodem weer bedekt is. Nu laten de rangers dus regelmatig bepaalde gebieden gecontroleerd branden om de sequioa de mogelijkheid te geven om te groeien.

In het park zijn diverse trails te lopen en dingen te zien. Wij zijn eerst naar de ‘Auto Log’ gereden. Een sequoia die begin 1900 is omgevallen en waar vroeger auto’s op geparkeerd werden om foto’s te kunnen maken. Dat laatste kan nu niet meer maar je kan er nog steeds overheen lopen. Met een doorsnede van zo’n 3,5 meter was dit prima te doen.

Hierna zijn we doorgereden naar de ‘Tunnel Log’. Ook een omgevallen boomstam uit 1937. Deze is over de weg heen gevallen, om nog bij de weg te kunnen hebben ze er daarom maar een groot gat in gezaagd waardoor er een tunnel ontstaat waar je met de auto doorheen kunt. Je gaat dus met de auto door de boom! Verderop in het park staat de allergrootste boom, de General Sherman. Er loopt een kleine trail naartoe welke, naar beneden toe, goed te lopen was (heuvelafwaarts). Alleen al de eekhoorntjes die hier rondliepen maakten de wandeling leuk. Weer twee andere soorten gezien en natuurlijk uitgebreid gefotografeerd en gefilmd! Dit was nog best een uitdaging aangezien een van de twee soorten klein maar ook heel snel was!

20130905-222904.jpg
Het leek een beetje op een kruising tussen een eekhoorn en een woestijnrat (toch eens googelen wat het nu geweest is…) de ander was makkelijker te filmen, die ging er uitgebreid voor zitten. Deze soort was iets groter, bruin met wit gestreept een een kortere en dunnere staart dan de eerder door ons gespotte eekhoorns in de andere parken.
20130905-222853.jpg
Halverwege het pad naar beneden hebben ze met klinkers de voet van de stam van de General Sherman in het pad gelegd. Deze heeft een diameter van 7,7 meter! Bij de boom aangekomen, die midden op een pleintje staat zag je pas goed hoe groot deze was. Hij is 84 meter hoog en de leeftijd is geschat tussen de 2300 en 2700 jaar oud.

Vlak bij deze boom stonden er nog meer waaronder een tweeling boom waar je tussendoor kon lopen. Ook hebben we in een boom gestaan, je kon niet eens met gestrekte armen de zijkanten van het gat aanraken, zo groot. Dit op de foto zetten was heel moeilijk. Je krijgt gewoon niet goed duidelijk hoe groot deze bomen nu werkelijk zijn. Zelfs met de filmcamera was dit erg moeilijk vast te leggen.

Na de forse klim omhoog met een helling van zo’n 15% waren we behoorlijk buiten adem. Het was maar 700 meter lopen maar wel op een hoogte van 2100 meter, dus ijle lucht. Dat viel even tegen! Na op adem gekomen te zijn, verder het park doorgereden. Halverwege even gestopt om weer een hert dat langs te weg stond op de foto te kunnen zetten. Echt zo bizar dat je die hier zo vaak tegen komt! Bij ons moet je er naar zoeken.

Wat verder op de route was het nog even schrikken toen er vanuit het niets een hert de weg over stak terwijl wij aan kwamen rijden. Gelukkig was het op voldoende afstand zodat hij al voor de auto langs was toen we er voorbij kwamen. Op tijd stoppen had me niet meer gelukt en uitwijken was ook niet echt een optie met aan de ene kant van de weg een rotswand en aan de andere kant een redelijk steile afgrond. Nu hebben we een flinke auto maar ik vraag me toch af wat we de verhuurmaatschappij hadden moeten vertellen als er een deuk in gezeten zou hebben…

Op de terugweg naar het motel een Applebee’s restaurant opgezocht om wat te eten. Ik moet zeggen dat al dat uit-eten met zijn hamburgers, patat, pizza etc. me behoorlijk tegen gaat staan. Iets gewoon gezonds lijkt vrijwel onmogelijk. Ik was dan ook blij dat ik hier gewoon kon kiezen voor gekookte rijst met gebakken groenten en gamba’s! Uiteindelijk waren we rond 21:00 uur in het motel. Morgen ons laatste National Park: Yosemite.

Gereden km: 300 km Geslapen in: Americas Best Value Inn, Fresno Gegeten bij: Applebee’s


Nog geen reacties op “Sequoia NP”

Jouw reactie

Je kunt MarkDown gebruiken om jouw reactie opmaak te geven.

Deze website maakt gebruik van Akismet om spam te verminderen. Lees hier hoe jouw reactie wordt verwerkt.

Er is iets fout gegaan bij het versturen van jouw reactie. Probeer het nog eens.

Bedankt voor jouw reactie! Hij wordt getoond op de website zodra deze is goedgekeurd.