Road trippin'

We zitten redelijk ruim in de tijd om donderdag in New York te zijn en eerst nog een tussenstop bij de Niagara Falls te maken. En aangezien het vandaag lekker weer ging worden (zagen we gisteren op de weersvoorspellingen) besloten we vandaag weer een dagje pretpark te doen. Disney World was natuurlijk erg tof, maar voor de heftige achtbanen moet je toch andere parken opzoeken. In de buurt van Washington zit Six Flags America (er zitten meerdere parken van Six Flags in Amerika) en daar hebben ze een paar heel leuke thrills.

Het park ging om 10 uur open en dat was een mooie tijd voor ons om aan de dag te beginnen. Het was alleen nogal een gedoe om aan een kaartje te komen. De vriendelijke kassadame verkocht ons een season pass (6 bezoeken in een jaar tijd) in plaats van een gewone admission (kaartje voor 1 dag). Ik dacht dat ik eerst flink werd genept, maar het was gewoon dezelfde prijs (!). Maar goed om aan zo’n pass te komen, werden we naar een kantoor doorverwezen, moesten we allerlei gegevens invullen en een pasfoto laten maken. En wij maar blijven zeggen dat we alleen vandaag wilden, dat we op vakantie waren… Het hielp allemaal niets, wij hadden voor deze pass betaald en dan zouden we ‘em krijgen ook. Alleen was het voor hen ook een heel gedoe omdat onze postcode natuurlijk niet klopte als Amerikaanse postcode. Anyhow, we hebben nu 2 Season Passes en als we dus nog een keer een Six Flags park hier tegenkomen, kunnen we er dus zo in.

In het park was het enorm rustig. We konden direct doorlopen bij de achtbanen die we sowieso wilden doen. We begonnen met Superman – Ride of Steel. Even niet te verwarren met die in Walibi in Nederland (hij is wel rood-blauw), want deze ging gi-ga hoog (denk aan Goliath in Walibi, maar dan veeeeel hoger). Hij is bijna 200 feet hoog. Omgerekend is dat dus 60 meter!! Ja, dat is best hoog ja ;-) Wel een prachtig uitzicht over de bossen trouwens. Maar je kan beter niet recht naast je naar beneden kijken. Voor ons zaten twee tieners die echt een ‘been there done that’ houding hadden. Die zaten een beetje te spelen met hun mobieltjes ondertussen, terwijl Rogier en ik dus de beugels goed vasthielden terwijl we meerdere keren een flink eind naar beneden gingen.