Road trippin'

VAKANTIE

Daintree Rainforest (27-11-2007)

Geplaatst op Wednesday 28 November 2007 door nathalie

De Dutchies (zoals wij liefkozend worden genoemd door de Australiërs) brachten vandaag een dag door in het regenwoud. Boven Port Douglas ligt Daintree Rainforest, een prachtig natuurgebied. Om daar te komen moet je met de auto een paar minuutjes met de ferry om aan de andere kant van het water te komen.

In diezelfde rivier varen ‘rondvaartboten’ die hun tochten aanbieden voordat je bij de ferry aankomt. Wij wilden wel met zo’n boot mee om op die manier al een stukje jungle te bekijken (en stiekem hoopten we ook krokodillen te zien zwemmen). We konden kiezen uit diverse boten en besloten met de Solar Whisper mee te gaan, een stille, niet al te grote boot. Veel beter dan de vreselijk uitziende toeristen trein die door het water ging! En nog beter werd het toen er geen andere toeristen kwamen opdagen (het was erg rustig) en we een privé-toer kregen van een echte local! (hij woonde al 16 jaar op een enorm stuk grond in een huis zonder muren…)

De tocht begon slecht toen onze gids vertelde dat dit eigenlijk een slechte periode was om krokodillen te spotten, want ze bleven onder water, omdat de temperatuur daar beter was dan boven het water. En het was ook nog eens broedseizoen. Maar op een gegeven moment sjeesden we naar de andere kant van de rivier; er was een krokodil gespot! En ja hoor, een hele grote, oude, eentje zonder tanden, maar wel een echte krokodil. Scarface was zijn naam en hij liet zich meedrijven met de stroming en ging voor zijn doen volgens de locals echt snel vooruit.

Bij deze ene krokodil is het gebleven, maar verder hebben we ook nog genoeg andere beesten gezien die onze gids met een groene laserlamp voor ons ‘aanwees’ tussen de bomen. Wij konden dan vervolgens weer met een verrekijker het beest beter bekijken. Gigantische slangen zitten er en ook bomen vol met gigantische vleermuizen. Onze boottocht duurde ruim een uur en we hebben gezellig gekletst met de local over de natuur, verschil met Nederland (drugsbeleid natuurlijk), de verkiezingen die afgelopen weekend geweest zijn in Australië (deze man was blij met een nieuwe premier). Toevallig had hij ook een vriend in Nederland, Willem in Amsterdam, waar hij hele verhalen over had. Erg leuk tochtje gehad dus.

Daarna met de veerboot (ferry) naar de overkant. Tot aan Cape Tribulation is de weg verhard en dus konden we een flink stuk het woud inrijden. In het park is van alles te doen en te zien. Er zijn ook verschillende boardwalks. Wij begonnen me de Dubuji boardwalk, een flinke wandeling (zeker met het zweterige klimaat hier!). Maar het was het waard. We hoopten een cassowary (soort struisvogel) tegen te komen, want je wordt langs de weg heel vaak gewaarschuwd met borden voor deze beesten, maar helaas.

Wel kwamen we andere beesten en insecten tegen. We liepen bijna op onze tenen om geen geluid te maken en keken bij elke beweging of geluidje om ons heen. Op een gegeven moment hoorden we weer wat. Het leek wat groots, maar we zagen niets (kan natuurlijk ook gewoon de wind zijn of een vogeltje), tot Rogier naar beneden wees. Op de grond , heel vlakbij, lag een slang! Op dat moment gaat je hart dan wel even tekeer moet ik zeggen. Het was een flinke slang van anderhalve meter lang ongeveer (geen idee welke het precies was). Omdat hij bewoog en heel dicht bij onze boardwalk was, hebben we heel even gewacht met doorlopen. Daarna toch maar snel verder gegaan, maar prettig loop je er niet voorbij, want je hoopt toch wel dat ie blijft liggen en niet ineens naar je voeten grijpt haha).

Na onze wandeling hebben we een bezoek gebracht aan het Bat House. Onze gids van de boot had al verteld (toen we de vleermuizen in bomen zagen) dat er een speciaal huis was voor ze. In het Bat House worden de flying foxes met de hand (en met een flesje melk) groot gebracht. Het zijn heel aanhankelijke beesten, ze hangen het liefst de hele dag in je kleren en vinden het fijn om geaaid te worden. Wij mochten ze niet aanraken (niet dat ik echt de behoefte had), want ze dragen wel ziektes bij zich. Schattig zijn ze wel, maar ze worden uiteindelijk ook echt wel heel groot!

Na de vleermuizen was het tijd voor een ijsje bij de Daintree Icecream Company. Best lekker met het warme weer, maar het ijs was nogal apart (biologisch zeg maar). Daarna waren we wel weer genoeg afgekoeld om nog een boardwalk te doen. In het park staat het discovery centre en daarin heb je ook een grote uitkijktoren en verschillende boardwalks. Wij wilden daar wel eens een kijkje nemen, maar toen we de toegangsprijzen hoorden (zelfs nadat ons een reductie werd aangeboden omdat ze bijna gingen sluiten) zijn we weg gelopen. Ze konden ons niet eens vertellen wat we nou precies te zien gingen krijgen! Dan deden we wel weer gewoon een gratis boardwalk, die is nog veel spannender. Vlakbij lag Jindalba Boardwalk. We waren door onze gids getipt om daar aan het eind van de middag doorheen te lopen, omdat dan alle dieren weer wakker werden. Misschien waren we nog iets te vroeg, want het was tamelijk rustig in dat stukje oerwoud. We hebben wel veel krabben gezien, maar verder weinig spannende avonturen beleefd.

Gegeten bij: Chez Nathalie en Rogier (in eigen keuken een magnetron maaltijd klaargemaakt)
Geslapen in: Central Plaza – Port Douglas
Afgelegde afstand: 174 kilometer

Road trippin'

Daintree Rainforest (27-11-2007)

Nog geen reacties op “Daintree Rainforest (27-11-2007)”

Jouw reactie