• VAKANTIE

Fraser Island (20-11-2007)

Het is groot, heeft 4 wielen en kan op Fraser Island rijden; dat moet een 4x4 zijn, want normale wegen kennen ze daar niet! Nathalie en Rogier gingen het wereldberoemde zandeiland voor de kust van Australië verkennen met een gehuurde jeep. Maar eerst moesten we er nog komen, daarvoor moet je met een boot vanaf Harvey Bay naar Fraser Island varen, alleen heb je daar weer verschillende mogelijkheden voor. Er is een passagiersboot die het redelijk snel doet (50 minuten) of een wat langzamere ‘barge’, waar ook voertuigen op mee kunnen. De eerste is weer goedkoper, maar het duidelijke nadeel is natuurlijk dat je op het eiland zelf weer voor vervoer zult moeten zorgen. Gelukkig vonden wij na een lange speurtocht op internet het bedrijf genaamd Aussie Trax 4x4 Rent, die een zogenaamde “Longest Day”-arrangement aanbied. Hierbij vaar je met de snelle passagiersboot vanuit Harvey Bay naar Fraser Island en staat er op het eiland een jeep voor je klaar. En het arrangement heet niet voor niets de “longest day”, want je vertrekt al om 6:30 vanuit Harvey Bay en vertrekt pas ’s avonds om 20:00 weer vanaf Fraser Island. Klinkt als een mooie lange dag om het eiland te bezoeken, alleen werd deze dag voor ons nog iets langer omdat we niet een motel in Harvey Bay hadden, maar in Maryborough en dat is toch al snel 45 minuten rijden! Kortom, we zijn op onze vrije dag al om 4:15 uit bed gekomen (en zelfs dan is het al akelig licht hier) om op tijd in Harvey Bay te kunnen zijn; dat voelden we goed ’s avonds.

Maar goed, we stonden netjes op tijd in de haven bij de incheckbalie en daar kregen we door alleen maar te zeggen dat we via Aussie Trax een arrangement geboekt hadden, zonder enige naam te noemen of iets te checken 2 boarding passes voor de ferry. Hier in Australië doen ze niet zo moeilijk om te kijken of je überhaupt wel iets betaald of gereserveerd hebt; no worries mate! Dus wij netjes naar de pier om op onze boot te wachten. Deze bleek zelfs al klaar te liggen, alleen waren ze nog niet begonnen met instappen. Wel zagen we druk mannetjes heen en weer lopen over de boot en allerlei luiken openen en dichtgooien. Na ruim een half uur wachten mochten we dan toch eindelijk aan boord en bleek dat er een mechanisch defect ergens was, maar dat ze toch maar gewoon gingen varen! Wederom, ‘no-worries-mate’! ;-)

Gelukkig ging de overtocht zonder problemen en al snel stonden we op Fraser Island. Op de plattegrond die we van Aussie Trax hadden gehad, stond aangegeven hoe we naar het verhuurstation moesten lopen. Aan de hand van die plattegrond verwachtten we een redelijk stadje op die eiland aan te treffen, maar het was echt niet meer dan 5 winkeltjes, een tankstation en een vakantie-resort. We hadden het verhuurstation dus snel gevonden en werden direct na binnenkomst in een kamertje gezet waarin een film werd afgespeeld met instructies over het rijden van een 4x4 op Fraser Island. Eigenlijk ging het meer over alle dingen die je niet mocht doen: niet door zout water rijden, niet aan de westkust komen, niet te ver naar het noorden rijden, niet op de auto zitten, niet rijden onder invloed, geen wilde dieren aanrijden, en ga zo nog maar even door. De film duurde dan ook ruim een half uur, maar dan mochten we toch ook echt bijna zelf gaan rijden! We moesten nog even een paar formulieren invullen met mijn rijbewijs gegevens en ook één waarop de tijden stonden wanneer het eb en vloed was, om te voorkomen dat we met vloed nog op het strand zouden rijden.

Onze Toyota Land Cruiser op Fraser Island
Na al deze formaliteiten liepen we met een medewerker naar onze jeep toe. We hadden bij het reserveren om een Suzuki Jimny gevraagd, maar bleken nu voor hetzelfde geld een Toyota Land Cruiser te krijgen! Dit is een veel grotere 4x4, wat Nathalie meteen al stoer vond. :-) (zie het verschil op de plaatjes van Aussie Trax) Waarom we een groter model meekregen hebben we niet gevraagd, maar ik ga ervan uit dat de kleinere modellen gewoon allemaal al onderweg waren. Bij alle formulieren die we gekregen hadden, hadden we ook een routebeschrijving gekregen voor een rit die je in 1 dag langs de hoogtepunten van het eiland voert. Deze besloten we daarom maar netjes te volgen, aangezien we zelf verder niets voorbereid hadden. Vanaf de parkeerplaats van het verhuurbedrijf moest we volgens de vriendelijke meneer direct links,links en weer links om aan de route te beginnen. Wat we na de laatste bocht zagen was echt onbeschrijfelijk! (maar ik ga het toch proberen) Een enorm steile heuvel bestaande uit allemaal mul zand, waar je zelf eigenlijk niet tegen op zou kunnen lopen. En daar moesten we dus zonder enige 4x4 ervaring direct tegenop! Ik moet zeggen dat het zweet mij toen wel even in de handen kwam te staan, maar er bleek ook echt geen andere route te zijn, dus we moesten wel. Dus netjes de jeep in zijn 4x4 stand gezet en rustig in zijn 2 begonnen met rijden. Wonderbaarlijk trok de auto zich met veel gehobbel en gestuiter toch helemaal omhoog en ongeveer tegelijkertijd vielen onze monden open toen we zagen wat er aan de andere kant van die heuvel lag: nog veel steilere zandpaden naar beneden! Gelukkig was alleen het begin zo erg (omdat daar iedereen die vanaf de boot komt nog dezelfde route moet rijden) en werden de paden daarna iets beter.
Maheno Wreck op Fraser Island
Onze route ging eerst naar Lake Wabby, of eigenlijk een lookout. Wat echter niet in de beschrijving stond, was dat de lookout vanaf de plek waar je je 4x4 moest parkeren nog een uur lopen zou zijn! Aangezien we al wat vertraging met de boot hadden en dus later begonnen waren dan gepland, zouden we misschien wel met het getij in de knoop komen als we deze wandeling zouden doen. We besloten deze dus over te slaan en direct door te rijden naar The Eastern Beach. Dit is het langste strand van het eiland en loopt bijna helemaal van zuid naar noord (150 km!). We kwamen er ongeveer halverwege op en moest 40 kilometer naar het noorden rijden om bij het bekende Maheno Wreck uit te komen (een oud schip dat door een storm vastgelopen is op het strand). 40 Kilometer rijden klinkt in een normale auto niet zo ver, maar over een strand rijden is toch wel even heel andere koek. Je moet namelijk heel erg opletten waar je rijdt. Je mag namelijk niet in het zoute water rijden (zorgt voor roest op alle verkeerde plaatsen), je moet niet in te mul zand gaan rijden, want dan kun je jezelf ingraven (hebben we bij iemand anders ook daadwerkelijk gezien!) en je moet ook nog opletten voor grote rotsen en verraderlijk diepe geulen van riviertjes die op de zee uitkomen. Bij één van die diepe geulen (Eli Creek voor de kenners) ging het dus ook even mis, ik zag deze veel te laat aankomen en had nog veel te veel snelheid om netjes te stoppen dus doken we met ruim 40 kilometer per uur een geul in van zo’n 50 centimeter diep, gevuld met water! Ik kan je vertellen dat dat een enorme fontein aan water om ons heen opleverde en Nathalie en mij echt even flink deed schrikken. De jeep leek zich er echter niets van aan te trekken, dus we zijn daarna maar weer rustig verder gereden. Als ik er zo op terug kijk vond ik het eigenlijk best een stoere actie!
Maheno Wreck op Fraser Island
Na het wrak bereikt te hebben, en nog samen met nog 20-30 andere toeristen tegelijk bewonderd te hebben (het was daar een komen en gaan van jeeps), zijn we nog iets noordelijker gereden om The Pinnacl es te bekijken (een rotsformatie met verschillende kleuren). Hierna werd het de hoogste tijd om het hele stuk over het strand weer terug te rijden voordat de vloed het hele strand opgeslokt zou hebben. Dit haalden we nog maar net, want door de ‘aanvaring’ met de diepe geul op de heenweg waren we toch iets voorzichtiger gaan rijden. Eenmaal terug aan de zuidkant van het eiland gingen we via Eurong het binnenland weer in. Eurong is een heel klein dorpje waar voor de toeristen een restaurantje en een snackbar zit en zelfs een klein motelletje aanwezig is. Hier hebben wij dan ook maar even een ijsje gegeten voordat we verder reden naar Central Station. Dit ligt midden op het eiland en bestaat eigenlijk uit een soort van tropisch regenwoudje. Hier doorheen loopt een riviertje (Woongoolba Creek) en met behulp van een houten loopbrug kun je er doorheen wandelen. Op zich wel een lekkere verkoeling doordat je onder de bomen blijft, maar wij vonden er verder niet zo veel aan doordat alle bomen op elkaar leken en er verder nergens informatie bij stond over wat je hier nu kon zien. Daarom waren we binnen half uurtje ook wel uitgekeken bij Central Station en zijn doorgereden naar de laatste stop op onze route: Lake McKenzie. Dit is een meer dat ontstaan is door regenval, wat ingedamd is door al het zand. Het gaat hier dus om een zoetwater meer, wat helemaal nergens door vervuild is, waardoor het werkelijk kristal helder is. Leg daar dan nog het prachtige witte zand omheen wat op heel Fraser Island ligt en je hebt werkelijk een plaatje uit een dure reisgids! Op het strand hebben we dan ook even heerlijk liggen bijkomen van de lange en inspannende rit, en we hebben natuurlijk ook even in het (toch wat koude) heldere water gezwommen. Aangezien we de auto om 18:00 weer in moesten leveren en het volgens de omschrijving zo’n 20 minuten rijden was, vertrokken we rond 17:15 richting het eindpunt. Het laatste stuk bleek weer over dezelfde steile paden te gaan waar we die ochtend op begonnen waren, en ondanks dat ze nog steeds wel héél erg steil waren, gingen ze deze keer toch een stuk makkelijker. Met een beetje oefening is dat 4x4 offroad rijden best goed te doen!
Fraser Island - Lake McKenzie
Uiteindelijk stonden we om 17:57 bij het inleverpunt met een afgetankte auto en hadden we dus nog 2 uur de tijd om even wat te eten en op de boot te wachten. Tijdens de terugreis hebben we nog even met een Nederlands echtpaar zitten praten die met een camper ongeveer dezelfde route rijden als wij. Hierdoor ging de boottocht van 50 minuten nog sneller voorbij en voor we het wisten moesten we al weer met onze huurauto terug naar het motel rijden. Dit was toch wel even wennen na zo’n dag in een grote hoge jeep rondgereden te hebben! Ten eerste mocht ik niet meer schakelen want de huurauto is een automaat, terwijl de jeep handgeschakeld was en ten tweede hoefde ik niet meer zo geconcentreerd op kuilen in de weg te letten! :-)

Al met al hebben we dus een heerlijke dag gehad, en zijn we een hele gave ervaring (het 4x4 rijden) rijker! Alleen jammer dat er van die super irritante steekvliegen op dat eiland zaten, want zowel Nathalie als ik zijn op verschillende irritante plaatsen gestoken en hebben daar nu (3 dagen later) nog last van.

Afgelegde afstand: 85 km (om van en naar de haven te rijden), en op het eiland zelf ongeveer 150km
Overnacht in Wide Bay Motel – Maryborough

Ps. Sorry voor dit langdradige verhaal, maar beschouw deze lengte maar als een indicatie voor hoe leuk ik het vond!


3 reacties op “Fraser Island (20-11-2007)”

    1. Leendert en WIl reageren

      Nathalie, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Dat is nog eens vakantie vieren he, hartje zomer i.p.v. koud en guur weer in november. We weten zeker dat dat al een aparte ervaring is. Hartstikke leuk jongelui, die rit met die 4x4. OOk ik zou het zweet in m’n handen hebben hoor. Nog veel plezier.

      Leendert en Wil


        Jouw reactie

        Je kunt MarkDown gebruiken om jouw reactie opmaak te geven.

        Deze website maakt gebruik van Akismet om spam te verminderen. Lees hier hoe jouw reactie wordt verwerkt.

        Er is iets fout gegaan bij het versturen van jouw reactie. Probeer het nog eens.

        Bedankt voor jouw reactie! Hij wordt getoond op de website zodra deze is goedgekeurd.