Geplaatst op Thursday 15 November 2007 door nathalie
We konden vandaag even lekker de auto laten staan en met het openbaar vervoer reizen. We kochten allebei een daytripper waarmee je onbeperkt met de trein, bus en boot kan. De trein hadden we nodig om vanaf ons motel naar hartje centrum te rijden. Aangekomen bij de halte Circular Quaq zagen we meteen de Harbour Bridge en aan de andere kant het Opera House. We zijn naar het Opera House toegelopen, maar uiteindelijk niet in geweest, beetje druk. Als je hier met de trein gaat zie je niet erg veel van de stad en dus wilden we ook nog met de bus. Aangezien we naar Bondi Beach (populair strand hier) wilden hebben we dus een stukje sightseeing per bus gedaan. Op het strand was het heerlijk. We hebben lekker mensen gekeken, geluncht en nog een stuk gewandeld. We hadden gezien dat er Sculptures by the sea waren, dus wij (domme Hollanders als we zijn) heel hard op zoek naar zandkastelen… (zoals je elk jaar in Scheveningen ook hebt) maar het bleken kunstwerken te zijn. Er was een hele route langs de kust met om de paar meter een kunstobject. Er zaten een paar hele originele en mooie tussen. Na de trein en bus was het tijd om een boottochtje te maken. We gingen terug naar het centrum, want daar vertrokken diverse boten. Voor mensen die in Sydney wonen is het serieus een vervoersmiddel, maar voor toeristen is het natuurlijk een leuke manier om de stad te bekijken. We zochten een lange route uit (uiteindelijk bleek het wel een erg lange route te zijn) en stapten aan boord. We voeren onder de Harbour Bridge door en legden meerdere keren aan om mensen op te pikken en af te zetten. Omdat we nog niet heel erg thuis waren in het openbaar vervoer in Sydney (we hadden wel een trein- en bootplattegrond, maar geen duidelijk overzicht waar bussen stoppen) wilden we ook weer met de boot terug naar het beginpunt. Al met al waren we zo’n 3 uur zoet. Daarna hebben we nog een stuk gewandeld door de stad (we hebben inmiddels dus al aardig wat gezien van Sydney) op zoek naar een restaurant. We belandden bij pizzeria Bar Reggio, omdat het zo gezellig druk klonk aan de buitenkant. Het eten en de bediening waren helaas minder. We hebben tot nu toe nog niet erg veel succes met het last minute uitkiezen van een restaurant (dus ergens lopen en dan een willekeurig restaurant kiezen). Het is er verdacht stil of het eten is niet echt heel lekker. Misschien moeten we ons er toch beter op voorbereiden en dan maar een stukje reizen.
Vanuit Jindabyne zijn we deze morgen vroeg vertrokken richting Canberra. Niet omdat we van die vroege vogels zijn, maar omdat de motorclub die ook in hetzelfde motel overnachtte van die vroege vogels zijn. En aangezien onze slaapkamer aan de parkeerplaats grensde, werden wij al iets voor zeven uur wakker van het starten van een motor. Op zich niet zo erg, maar aan de andere kant ook weer niet wat je je voorstelt bij lekker uitslapen in je vakantie. Zoals gezegd vertrokken we dus richting Canberra, de officiële hoofdstad van Australië (dus niet Sydney!). Deze bereikten we al om een uurtje of 10:30, waardoor we voldoende tijd hadden om deze stad te bekijken. Allereerst reden we naar de Australian National Botanic Gardens daar, die gratis toegankelijk zijn. Ondanks dat alles daar aardig droog was (het heeft hier 6 weken lang al niet geregend), zag het er best mooi uit. Het park was groots opgezet en had zelfs een eigen klein regenwoud met een kloofje en een loopbrug. Verder kwamen we ook nog een kleine wilde kangaroo tegen tussen de struiken, dus wat ons betreft kon de dag al niet meer stuk! Na de botanische tuin, zijn we doorgereden naar een museum dat aangeraden werd in een aantal boekjes: Questacon. Op de parkeerplaats aangekomen, zagen we dat we ook heel dicht bij het oude parlementsgebouw en het nieuwe parlementsgebouw van Australië zaten. Deze twee gebouwen wilden we dan toch wel even van dichtbij bekijken, want vooral de foto’s van het nieuwe gebouw leken heel spectaculair. Vanaf de parkeerplaats van het museum kwamen we eerst bij het oude gebouw. Dit deed mij heel sterk denken aan het Witte Huis, alleen mocht je nu tot aan de voordeur lopen. ;) Recht achter het oude gebouw was het nieuwe parlementsgebouw gebouwd. Deze heeft aan beide kanten een schuin grasveld liggen, waarmee je naar het dak van het gebouw kunt lopen, waarop dan weer een hele rare vlaggenmast staat (zie foto). Best grappig om een keer gezien te hebben, maar wat mij betreft is het allemaal een beetje weggegooid belastinggeld. Vanaf de parlementsgebouwen zijn we dus weer teruggelopen naar de parkeerplaats van het museum waar we eigenlijk voor kwamen: Questacon. Het museum is een wetenschappelijk museum, waarbij je alles direct in de praktijk kunt zien en uitproberen. Het lijkt waarschijnlijk sterk op NEMO in Amsterdam, maar daar ben ik nog nooit geweest. Een paar voorbeelden van dingen die we daar zagen: hoe hard kun je lopen, een bal gooien, hoe hoog kun je springen, hoe ontstaat een tornado, hoe werkt een motor, hoe ontstaan aardbevingen en wat voor soorten bewegingen heb je in de aarde en hoe ontstaat bliksem. Allemaal erg leuk en praktisch uitgebeeld, waarbij je zelf overal aan mocht zitten en op knoppen mocht drukken, kortom ik (en Nathalie trouwens ook) vermaakte mij prima! :)
Na een uurtje of 2 door het museum rondgelopen te hebben, werd het toch echt tijd om naar onze eindbestemming van vandaag te gaan rijden: Sydney. Canberra ligt zo’n 150 kilometer van Sydney, maar doordat Sydney erg groot is en geen echte ringweg heeft, duurt het best een flinke tijd voordat je met de auto in het centrum bent. Nathalie had daar op goed geluk een motel uitgekozen en dat bleek best een aardige keuze: gratis parkeren, gratis internet en treinstation naar hartje centrum om de hoek. Van hieruit gaan we de komende 3 dagen de stad verkennen.
Overnacht in Marco Polo Motor Inn – Sydney. Afgelegde afstand vandaag: 473 kilometer.
Geplaatst op Monday 12 November 2007 door nathalie
Een echte route voor ogen hadden we nog niet, maar één ding was duidelijk: we wilden van Phillip Island via Canberra (hoofdstad van Australië) naar Sydney. Dat kan helemaal langs de kust (Canberra ligt dan weer niet aan de kust, maar een stukje landinwaarts), maar dat leek ons iets te lang duren (en van Sydney naar Cairns zullen we ook delen langs de kust rijden), dus we wilden een stuk afsnijden door het binnenland. Er waren volgens TomTom twee opties, bovenlangs of onderlangs naar Canberra. In het eerste geval betekende dat dat we weer door Melbourne moesten en dus kozen we voor onderlangs.
Dus staken we schuin over naar het plaatsje Orbost via de Great Alpine Road en vandaar zouden we omhoog rijden richting Canberra. We hadden al berekend dat we het niet in 1 dag zouden redden om naar Canberra te rijden, dus zouden we wel zien hoe ver we kwamen. Echter… we wilden ook nog wel een stuk via een National Park rijden, want gewoon via de snelweg is ook maar zo gewoon, zullen we maar zeggen. We hadden Snowy River National Park op het oog en een dag later wilden we dan door het Kosciuszko Park rijden wat daarboven lag (en dus vlak naast Canberra), want daar staat een hele hoge berg met mooi uitzicht. Eenmaal bij Snowy River aangekomen te zijn (volg borden), werd ons maar niet duidelijk hoe het park in elkaar zat. We waren flink verwend door de Amerikanen met hun visitor centers, rangers en plattegronden en hier moesten we het af en toe doen met een wegwijzer en een bord Welcome… We kwamen op een gegeven moment langs de Little River (zie foto). Toen we wat verder in het park kwamen dachten we de goede weg te volgen. We wilden graag over de McKillop Bridge rijden om zo het park weer uit te gaan. Maar helaas… onze reis werd bruut onderbroken door borden Road Closed! Zomaar ineens… of nou ja… we hadden een keer heel vaag een bord gezien, maar dat voorbij gereden. Een flinke domper en ook erg balen, want de wegen waren daar niet zo best en we hadden het gevoel toch echt bijna uit het park te gaan. We besloten een andere weg te kiezen en dus niet de weg terug te nemen die we gereden hadden. We wilden nu doorzetten. En doorzetten was het. We gingen over weggetjes die we volgens mij niet met onze auto hadden moeten rijden (volgende keer huren we gewoon meteen een 4x4). Steentjes, gravel road (onze auto is niet meer zo wit…), water. Het was best spannend ;-) Maar behalve dat duurde het gewoon veel te lang. We hadden al een enorme weg afgelegd en dan tussen de bergen blijven rijden is gewoon erg vermoeiend en op een gegeven moment echt niet interessant meer. Had ik al verteld dat de weggetjes steeds smaller werden en de afgrond best dichtbij kwam soms? We reden Snowy River Park uit (geen sneeuw gezien natuurlijk haha, maar daar kwamen we gelukkig niet voor), kwamen automatisch terecht in Alpine National Park en vervolgens zelfs even in Kosciuszko Park. We kwamen maar zelden andere mensen tegen (soms maar goed ook) en we kwamen langzaam vooruit (veel haarspeldbochtjes). Over 100 kilometer deden we dik 3 uur… Natuurlijk hebben we het gehaald. We kwamen om 19.00 uur eindelijk weer een beetje in de bewoonde wereld terecht. We zitten in Jindabyne. Vanaf hier rijden we morgen via de gewone weg naar Canberra. Die hoge berg kan ons niks meer schelen. Even genoeg avontuur voor ons. Al willen we nog wel later deze reis door de Blue Mountains boven Sydney rijden. Nu weten we in ieder geval wat ons te wachten staat en zorgen we op zeker dat we voldoende hebben getankt, genoeg eten en drinken bij ons hebben en er een hele dag vooruit trekken ;-)
Overnacht in: Nettin Motel, Jindabyne. Geen aanrader dit motel, tis niet heel schoon. Wel grappig was dat het bijna vol zat met motorrijders. Baptisten uit Melbourne. Heel de parkeerplaats stond vol met motors (voor Rogier natuurlijk erg leuk). Afgelegde afstand vandaag: 529 kilometer.
4 reacties op “Sydney dag 1 (12-11-2007)”