Road trippin'

Het is eindelijk zo ver, ik heb een internetverbinding gevonden in China! Jammer genoeg geen draadloze, waarmee ik de blogs vanaf mijn iPad kan uploaden, maar gewoon een pc in het hotel in Lhasa (Tibet) waar we momenteel verblijven. Ik ga nu dus even de tekst van mijn eerste 2 blogs overtypen op deze pc, zodat jullie alvast wat te lezen hebben, en zodra ik een WiFi-verbinding (draadloze internet) kan vinden, upload ik de rest en zet ik ook de foto’s bij de eerste twee blogs.

Maar alles gaat verder erg goed! We hebben tot nu toe prachtig weer, ik heb nagenoeg geen last van de hoogteziekte in Tibet en de groep waarmee ik reis is erg gezellig!

Hopelijk heb ik snel weer de mogelijkheid om een blog te plaatsen!

Vanmorgen moesten we weer vroeg ons bed uit, want we vlogen om 8:15 naar Lhasa in Tibet! In eerste instantie was het verhaal dat de koffers al om 6:15 in de lobby van het hotel klaar moesten staan, zodat deze alvast ingecheckt konden worden op het vliegveld van Chengdu. Aangezien je geen vloeistoffen in je handbagage mee mag nemen en dus ook geen toilettas, moesten we al om 6:15 gedoucht hebben. Zo gezegd zo gedaan, om 6:15 stond mijn koffer beneden en om 6:30 zat ik aan het ontbijt. Om 7:00 vertrokken we met de bus naar het vliegveld, waar uiteindelijk bleek dat ze onze koffers niet konden inchecken zonder onze paspoorten. Dat was natuurlijk te verwachten! Maar goed, zo gaat het regelmatig in China (volgens onze reisleider), je moet niet verwachten dat ze iets onthouden van de dingen die ze eerder gedaan (zouden moeten) hebben. Anyway, we zaten al snel in het vliegtuig, wat nog een erg modern vliegtuig bleek te zijn. Het personeel was ook super vriendelijk en de vlucht duurde maar anderhalf uur, dus was zo voorbij. Ik ben dus voor niets ‘bang’ geweest voor een binnenlandse vlucht. Eenmaal aangekomen in Lhasa (Tibet!), voelde ik direct dat het een stuk kouder was en dat ik een lichte zeurende hoofdpijn had. Dat laatste komt door het hoogteverschil en iedereen, inclusief de reisleider, bleken daar in meer of mindere mate last van te hebben. Dit is ook niet zo vreemd, want we zijn van ongeveer zeeniveau in een keer naar 3600 meter hoogte gestegen! Vanaf het vliegveld werden we vervoert naar het centrum van Lhasa, wat ongeveer een uur rijden was. Daar werden we afgezet bij het Tibet Gorka Hotel, een prachtig hotel dat helemaal bij de stijl van het centrum van Tibet past (kleurrijk, met veel houtsnijwerk en een prachtige tuin in de binnenplaats). Vanuit het hotel zijn we naar een lokaal restaurant gelopen, om noodlesoep en warme Yak-melk als lunch te eten. De soep was erg lekker met een beetje sambal er doorheen, maar de warme melk vond ik geen succes. Nu heb ik dat altijd al met warme melk, maar je moet alles een keer geprobeerd hebben, toch?!

Vanuit het restaurant hebben we een rondleiding gekregen door het centrum en hebben we zelfs al een belangrijke tempel bezocht: The Jokhang Temple. Deze ruim 25000 vierkante meter grote tempel bevat een aantal prachtige grote boeddhabeelden en heel mooi houtsnijwerk voor al het interieur. Jammer genoeg mochten er binnen geen foto’s gemaakt worden, dus je zal zelf maar moeten gaan kijken hoe mooi het daar is! ;-) Vanuit de tempel zijn we teruggelopen naar het hotel, waar de meeste mensen even een korte power-nap op hun kamer hielden, om het effect van de hoogte een beetje te laten zakken. Dit werkte bij mij ook redelijk goed, waardoor ik mezelf weer een stuk fitter voelde. Om 19:00 zijn we daarna met z’n allen gaat eten bij een restaurant dat gerund wordt door Nederlanders (bekenden van onze reisleider). Daar heb ik een heerlijk Sizzling Yak-steak gegeten en nog even gezellig nagetafeld. Daarna snel terug naar het hotel, want morgen mogen we weer vroeg op, zodat we om 7:30 kunnen vertrekken naar het bekende Potala Palace.

Vanochtend was het dus erg vroeg uit bed, om het eerste gebed van de monniken bij te wonen. Volgens onze gids zou dit gebed om 4:30 starten, dus de wekker ging op 4:00! Het opstaan op dat tijdstip viel eigenlijk nog best mee, ondanks dat het nog helemaal donker was. Na een korte douche en mezelf aangekleed te hebben, ben ik naar de tempel gelopen waar het ochtendgebed plaats zou gaan vinden. Maar behalve een paar medereizigers en een bewaker, was er nog niemand te bekennen!?! De deur van de tempel zat zelfs nog stevig op slot. Na ruim 45 minuten gewacht te hebben (deze had ik dus ook nog lekker kunnen slapen!) kwam er eindelijk wat leven in de tempel en begon een monnik zachtjes op een soort grote kerkklok te slaan, om de andere monniken te wekken. Voordat het hele klooster wakker was en zich opgefrist had, was het bijna 6:00. Vanaf dat moment begonnen alle monniken door elkaar te zingen, terwijl sommigen op slaginstrumenten een ritme sloegen. Ik vond de zang erg lijken op het zingen in kanon (dezelfde tekst gezongen door meerdere monniken, maar gestart op verschillende momenten, dus door elkaar). Tijdens het zingen en spelen liepen ze ook nog 3 rondes om het grote Bouddha-beeld in het midden van de tempel; een ritueel dat geluk moet brengen. Alles bij elkaar een mooie ceremonie, alleen jammer dat het niet op ‘onze’ tijd begon. Na de ceremonie kregen we ontbijt in het ‘restaurant’ van de tempel. Dit was het soberste ontbijt dat ik ooit gegeten heb: droog brood, met 1 ei, een kopje thee en een kommetje rijstenpap. Het voelde haast aan alsof wij ons ook tot het monnikenbestaan hadden bekeerd! :-)

Na het ontbijt was het tijd om de berg Emei te verlaten en op weg te gaan naar de Lingyan heuvel, waar een enorm Boeddhabeeld uitgehakt is in steen. Maar om de berg te verlaten moesten we eerst weer naar beneden, naar de bus. Volgens onze reisleider was dit een afstand die makkelijk te lopen was, maar het kon ook met behulp van de kabelbaan waar we mee gekomen waren. We mochten zelf kiezen welke optie we wilden gebruiken. Sportief als ik ben, heb ik voor de wandeling naar beneden gekozen. Dit viel uiteindelijk best wel mee, alleen waren het weer een flinke serie trappen na elkaar, wat toch minder prettig loopt dan bijvoorbeeld een keizelpad. Maar de wandeling leverde een aantal mooie uitzichten op, op de in nevel gehulde berg; dus het was wederom de moeite waard.

Beneden aangekomen was het even wachten op de groep die de kabelbaan had genomen, waarna we dus naar de Lingyun heuvel zijn gereden. Deze heuvel ligt aan de Qingyi rivier en was meer dan 1200 jaar geleden een beruchte plek omdat veel boten hier omsloegen vanwege de sterke stroming die het samenkomen van 2 rivieren veroorzaakt. Een monnik dacht in die tijd echter dat dit omslaan werd veroozaakt door een boze draak, en begon daarom met het uithakken van een enorm boeddhabeeld in de rotswand naast de rivier om de schippers te beschermen. De monnik heeft zelf het eindresultaat van het beeld niet meer kunnen zien, want het kostte bijna 100 jaar om het beeld van 71 meter hoog, volledig uit te hakken! Dit beeld hebben wij vanaf het water, op een boot, mogen bewonderen. Erg imposant!

De planning was eigenlijk dat we ook op en rond het beeld zouden gaan lopen, maar aangezien het vrij druk was, hebben we dit overgeslagen. In plaats daarvan zijn we doorgereden naar het Wenshu Monastery in Chengdu. Een oud klooster met een theehuis midden in de stad. Daar hebben we even rondgekeken en lekker thee gedronken.

Vanaf het theehuis mocht iedereen op eigen gelegenheid terug naar het hotel. De makkelijkste manier om dit te doen, was met een taxi. Je laat de taxi-chauffeur een kaartje van je hotel zien (met de Chinese naam erop), want de chauffeur spreekt (net als bijna alle andere Chinesen) geen woord Engels. Vervolgens rijdt de chauffeur echt als een bezetene door het verkeer naar het hotel! Verkeerregels lijken ze echt niet te kennen in China: rechts inhalen, op een 6 baans weg rustig over een doorgetrokken streep op de verkeerde weghelft inhalen, mensen afsnijden, voetgangers en fietsers domweg van de weg drukken/rijden. Allemaal doodnormaal in het Chinese verkeer! Maar je bent wel snel op de plaats van bestemming! :-)

Aangekomen bij het hotel, bleek het al weer bijna etenstijd te zijn. Aangezien ik samen met een aantal reisgenoten even wat anders wilde dan rijst, besloten we voor een makkelijke maaltijd te gaan en zijn we even de Chinese McDonalds uit gaan proberen. Gewoon even een normale Big Mac met een Oreo-McFlurry als toetje. Heerlijk! :-)

Morgen moeten we de koffers al om 6:15 klaar hebben staan in de lobby van het hotel, omdat we naar Lhasa in Tibet gaan vliegen. De koffers worden alvast voor ons ingecheckt, zodat wij pas rond 8:00 op het vliegveld hoeven te zijn. Jammer alleen dat je wel al je toiletspullen en zo in je koffer moet stoppen, want vloeistoffen mogen onder geen beding in de handbagage mee! Morgen dus weer vroeg opstaan, dus nu maar weer snel naar bed!