Geplaatst op Wednesday 21 August 2013 door angelica
Vanmorgen eerst eens lekker uit geslapen. Na een “ontbijt” met een graanreep die we gisteravond nog gekocht hadden bij ’the 7 eleven’ en een lekkere douche, in de auto gestapt om naar Hollywood te rijden.
In Hollywood aangekomen vonden we al snel een goede parkeerplaats. Valet parking (waar je auto wordt weggezet en voor je wordt opgehaald) voor $10,-, recht onder de Madame Tussauds. Hier voorlangs loopt al de Walk of Fame. Ongeloofelijk lang en er valt geen pijl op te trekken welke beroemdheden waar een ster op de Walk of Fame hebben. We zijn daarom maar rechtstreeks naar het Chinees Theater gelopen. Hier zijn al die bekende tegels waar beroemdheden hun handafdrukken en handtekening in gezet hebben. Natuurlijk moest Rogier even zijn handen vergelijken met die van Sean Connery en Arnold Schwarzenegger. Die van Arnold zijn toch echt groter, en dat terwijl Rogier toch geen kleine handen heeft! Ik heb natuurlijk even mijn handen gelegd op die van Marilyn Monroe, en jawel, ik had kleinere handen. Toch fijn! Hier hebben we even flink wat foto’s gemaakt en goed om ons heen gekeken. Overal kwam je wel beroemdheden tegen; Jack Sparrow, Bumblebee, Spiderman, jammer alleen dat het niet de échte waren….
De sfeer in dit deel van Hollywood deed me erg denken aan een drukbezocht pretpark alleen dan zonder entree te hoeven betalen. Wat een drukte!
Tussendoor hebben we een heerlijke pretzel gegeten en nog wat rondgelopen. In een souvenirwinkel een leuke (echt waar) fotolijst gekocht voor thuis. Je wilt er toch wel iets van mee naar huis nemen. Maar, praktisch als we zijn (ahum), wel iets waar we ook echt wat aan hebben. We hadden ook kunnen kiezen voor een ordinair plastic oscar beeldje met ‘best husband’ ofzo erop, maar dat ging ons wat ver.
Na anderhalf uur besloten we maar weer eens verder te gaan.We hebben even moeten zoeken maar uiteindelijk, na gewoon maar een heuvel opgereden te zijn, was het daar dan eindelijk…het Hollywood sign! Een echte ’landmark’ hier is de USA die we natuurlijk wel gezien wilden hebben. Gelukkig hebben we beide een goede camera, want we stonden best op afstand. Met een beetje inzoomen hebben we er toch hele mooie foto’s van kunnen maken.
Rogier is al eens eerder in deze omgeving geweest maar wilde nog heel graag naar Santa Monica Beach met de bekende pier. Hier is het tijdens zijn vorige vakantie niet van gekomen.
Nu zou je denken dat een strand, mooi weer en veel te doen, Scheveningse taferelen zou opleveren. Zoals geen parkeerplek te vinden, en een vreselijke drukte. Niets is echter minder waar! Ik snap wel waarom al die mensen uit LA zo dol zijn op deze plaats. Er hangt een hele relaxte sfeer. Parkeerplekken genoeg. En ook op de pier zelf was het qua drukte goed te doen. Op het strand waren veel mensen maar het is hier erg groot en het strand is breed. Er wordt veel gefietst (er zijn zelfs speciale fietspaden), gevolleybalt en natuurlijk zijn er veel mensen die genieten van de attracties op de pier zelf. Deze attracties zijn het best te vergelijken met attracties die je op de kermis vindt. Van een achtbaan(-tje) tot reuzenrad(-je) en allemaal van die tentjes waar je voor een hoop geld een knuffel kunt “winnen”. Wij hebben er een uurtje rondgelopen, dan heb je alles wel gezien. Toch kan ik me voorstellen dat je hier prima een middag door kunt brengen. Het was vandaag erg warm maar hier aan het strand stond een heerlijk koele wind. Natuurlijk ben ik weer verbrand want ja, zonnebrand, daar denk je niet aan als de temperatuur gewoon lekker is….Om 4 uur weer vertrokken van Santa Monica Beach om naar San Diego te rijden waar we een motel geboekt hebben. De rit hier naartoe viel knap tegen. Veel file en een TomTom die info geeft die iets anders op te vatten is als we gewend zijn uit Nederland waardoor Rogier regelmatig de verkeerde afslag nam. Ik ben nog steeds niet gewend aan het verkeer hier. Ook de verkeersregels vind ik maar onduidelijk. Rechts inhalen is hier normaal, stoplichten en borden staan achter de kruising i.p.v. ervoor, overal stopstrepen en het is zo ontzettend druk op de weg. Ik ben blij dat Rogier rijdt!
Van het lange (file) rijden kregen we toch wel dorst en aangezien we geen drinken meer bij ons hadden hebben we de snelweg even verlaten om naar een supermarkt te gaan.
Rogier heeft het natuurlijk al vaker gezien maar voor mij was deze supermarkt een grote (letterlijk) verrassing. Alles maar dan ook alles is groot! De winkel is huge, er wordt van alles verkocht van gewoon etenswaren tot kleding en sieraden! De verpakkingen voor eten en drinken zijn groot (ik geloof dat we zelfs een kiloverpakking M&M’s hebben gezien en de keuze is gigantisch. We hebben de winkel verlaten met een koelbox (voor in de auto), en andere spullen die we nodig hadden maar ook met M&M’s met frambozensmaak (jammie!). Ik heb er nog een mascara gekocht, dezelfde als die ik in Nederland gebruik alleen dan veeeeeel goedkoper, ik geloof omgerekend €4,-.Hierna nog ruim anderhalf uur in de auto gezeten om daarna, eindelijk, aan te komen in het Best Western South Bay Inn. Wel een verschil met het hotel gisteren. Afgezien van de parkeerplaats, die buiten is en dus geen problemen geeft met de hoogte van de auto, een wat gedateerde kamer. Maar goed, het heeft een airco, bed en een badkamer. Er zit een koelkast in en diverse (fast food) restaurantjes om de hoek. Ik ben dus voor het eerst bij Taco Bell geweest voor een burrito, die overigens heel lekker was voor maar $2,99!
Na het eten nog even dit stukje geschreven en daarna gaan slapen. Morgen naar Sea World, ik ben benieuwd!
Overnacht in: Best Western Bay Inn
Gereden kilometers: +/- 270
Gegeten bij: Taco Bell
Na wat uitgeslapen en gedoucht te hebben en bij de Starbucks in (!) het hotel een heerlijk warme bagel gegeten te hebben, zijn we op weg gegaan naar Universal. Voor ons als film én pretpark liefhebber de perfecte combinatie!
De auto uit de parkeergarage van het hotel rijden was nog best spannend. We hebben een behoorlijk hoge wagen en de doorgang van de garage was erg laag. Na meerdere keren gekeken te hebben of het echt wel zou passen konden we dan op weg.
Rogier heeft gereden want sinds Angelica gisteren het verkeer in en om LA heeft gezien durft zij dit niet aan.
Aangekomen in Universal konden we de auto dichtbij de ingang parkeren. Net als in Disneyland is er een zogeheten Citywalk om bij de ingang van het park te komen. Hier zitten naast restaurantjes en souvenirwinkeltjes ook winkels als Guess en Fossil (wat Angelica heeeeel vervelend vond).
Voor de ingang van het park een bekend plaatje: de wereldbol met “universal studios” erop.
Natuurlijk moesten we daar even op de voor ons bekende manier op de foto. Na drie foto’s om later de beste uit te kiezen, op naar de ingang. Gelukkig geen lange rij. Wel werd je tas nagekeken (letterlijk alleen even kijken…) en konden we naar binnen middels de reeds gekochte tickets en een scan van je vinger (wat we wel apart vonden).In Universal viel vooral op dat het park erg schoon en verzorgd was. Nog geen papiertje op de grond! Overal werd je omringd met figuren uit films als Shrek, filmuziek en natuurlijk attracties die bij deze muziek horen. Enkele voorbeelden; de show ‘Waterworld’, 4D film van Shrek, achtbaan ‘Revenge of the Mummy’, Jurassic Park the ride. Wij vonden vooral de Studio tour waarbij je met een treintje langs alle studios en filmsets gaat erg gaaf. Hier werd ook een, zeer goede, 3D film afgespeeld met King Kong en een T-Rex in de hoofdrol. Echt heel spectaculair! Ook Transformers the Ride 3D was heel erg gaaf. Dit is de nieuwste attractie in het park en vanaf het moment dat je binnen in de rij staat wordt je al meegenomen in het verhaal. De attratie zelf is een achtbaan/3D film in een. Je mag plaatsnemen in een zogenaamd nieuwe Transformer met de naam Evac (evacuation, het verhaal ging dat wij geëvacueerd moesten worden). Evac rijdt je door, feitelijk, een grote bioscoop met veel verschillende schermen waarop zich de strijd tussen de Autobots en Descepticons afspeelt in, wederom, zeer goede 3D. Net alsof je er zelf tussen zit! Echt heel gaaf gedaan!
Tussendoor moet er natuurlijk gegeten worden. Wat een keus! Mexicaans, Italiaans, Hotdogs, hele menu’s, te veel om op te noemen. Uiteindelijk maar gekozen voor een pizzapunt met een beker fruit en een “koekje”. Uiteraard een liter cola erbij (is standaard hier) die we maar samen opgedronken hebben. Op de pizzapunt hadden we ons verkeken, die bleek toch wel erg te vullen.
Ook een uitvinding op deze warme dag was een soort vernevelaar die overal in het park is opgehangen/neergezet. Een grote ventilator blaast koele vochtige lucht. Heel verfrissend, daar kom je echt even van bij zonder echt nat te worden. Iets wat we later in Jurassic Park the Ride wel deden!
Het park bestaat uit twee niveaus. Om bij het lagere niveau te komen (waar alle spectaculaire attracties zijn) moest je met 4 (!) grote roltrappen naar beneden.Na nog wat attracties uiteindelijk, met zere voeten van het lopen, besloten weer “op huis” aan te gaan. In het hotel even omgekleed aangezien het hier toch best fris is ’s avonds, en weer op pad.
Inmiddels was het half 8 en aangezien we die heerlijke pizzapunt om 12 uur gegeten hadden waren we best hongerig. Al snel viel ons oog op een Sushibar waar het ook behoorlijk druk was binnen. Hier hebben we een Loveboat genomen. Een houten boot(-je) vol met heerlijke sushi en sashimi.
Een toetje paste er niet meer bij dus na de Loveboat nog even langs de 7 Eleven voor wat boodschapjes en lekker naar het hotel. Hier nog het volgende motel geboekt bij San Diego via internet, nog even dit verhaaltje getypt en daarna lekker gaan slapen. Morgen weer een volle dag!
Vandaag stond helemaal in het teken van de heenreis. Het vliegtuig vertrok om 10:10 vanf Schiphol, wat betekende dat wij al rond 5:00 ons bed uit moesten om netjes op tijd op Schiphol te zijn. De ochtend ervoor hadden we online al ingecheckt, dus we wisten al waar we kwamen te zitten in het vliegtuig. Het uitkiezen van een stoel verliep echter niet zo makkelijk als je zou verwachten. Toen we namelijk op de website inlogde zagen we dat wij over 2 rijen verdeeld zaten. En er was niet eens meer een plekje vrij om naast elkaar te gaan zitten! We hebben nog even overwogen om extra te betalen om in de premium-comfort-class te kunnen zitten, maar dit was meer dan 200 dollar! Toen we de pagina van de stoelindeling opnieuw bekeken waren er gelukkig wel 2 stoelen naast elkaar vrij, dus die hebben we snel genomen.We zijn rond 6:30 vertrokken naar Schiphol, hebben de auto bij Macaw neergezet en hebben het busje van QuickParking naar Schiphol genomen. Toen we daar net goed en wel binnenstonden begon het hard te regenen, dus we waren blij dat we Nederland even achter ons gingen laten. Bij de douane hebben we de doe-het-zelf-scanner gebruikt voor de paspoorten en daarna zijn we via de Tax-Free-Shop (met 2 nieuwe luchtjes onder onze arm) naar de gate gelopen. Daar werden we voor het eerst door de Amerikaanse douane ondervraagt. Dat verliep heel soepel en al snel zaten we in het United Airlines vliegtuig naar Housten in de staat Texas.
Onderweg kregen we genoeg te eten en drinken, en hadden we ieder een eigen tv’tje om films op te kijken. Rogier heeft zich vermaakt met Iron Man 3, Olympus Has Fallen en The Croods. Angelica heeft zich o.a. vermaakt met The Croods en Beautiful Creatures. Met name The Croods en Olympus Has Fallen zijn aanraders!
Na ruim 10 uur vliegen zijn we geland op Housten, waar het direct 32 graden was! Gelukkig had het vliegveld overal een goede airco. Alleen als je een sigaret wil roken, moet naar buiten (geen rokershokken op Amerikaanse vliegvelden), en toen voelden we goed hoe warm 32 graden is.Na 1,5 uur op Housten zijn we doorgevlogen naar Los Angeles. Aan de tijden op de tickets te zien, was het maar een klein uurtje vliegen. Waar we echter even geen rekening mee gehouden hadden, was dat er nog 2 uur tijdsverschil tussen LA en Housten zit! De vlucht duurde dus bijna nog 3 uur. Dat viel wel een beetje tegen, aangezien Amerikanen dat als een binnenlandse vlucht beschouwen en dan moet je dus opeens betalen om een film te mogen kijken of wat te eten te krijgen.
Eenmaal aangekomen op LA hadden we snel onze koffers te pakken en ook al snel het busje naar Dollar Autoverhuur gevonden. Daar aangekomen zagen we dat wij niet de enige waren die onze auto op kwamen halen. We hebben uiteindelijk zeker 1,5 uur in de rij gestaan (gelukkig wel in de airco). Maar we hebben daar uiteindelijk wel een forse auto mee gekregen, groter dan we hadden besteld, namelijk een Nissan Xterra.
Na wat zoeken in de koffer hadden we de TomTom gevonden en een half uur later stonden we bij ons hotel; het Sheraton. Daar aagekomen bleek dat onze forse auto eigenlijk iets te fors was, want hij paste in de hoogte niet in de parkeergarage! Uiteindelijk daarom maar afgegeven bij de Valet parking van het hotel, die hem voor ruim 30 dollar per dag wel ergens kon parkeren.Hierna hebben we ingecheckt, een sandwich gekocht in de supermarkt van het hotel, deze snle opgegeten op onze kamer en toen ingestort op bed, want we kwamen erachter dst we al meer dan 24 uur op waren.
Morgen maar eens kijken hoe uitgerust we zijn en wat we gaan doen.
7 reacties op “Hollywood, Santa Monica Pier en San Diego”