Road trippin'

Het was een onrustige nacht. Fabiënne werd rond 23.00 uur lokale tijd wakker en was niet meer van plan te slapen. Zij had dan ook al in het vliegtuig geslapen en ze was bij het restaurant in slaap gevallen. Wij waren er echter helemaal niet aan toe om ‘gezellig’ wakker te zijn en te spelen met dochterlief. Er zat niks anders op. Om 4.00 uur viel ze eindelijk tussen ons in in slaap. We hebben daarna geslapen tot 13.30 uur. Rustig opgestaan, gedoucht en op zoek gegaan naar een ontbijtje. We wilden vooral niet te moeilijk doen en kozen voor een lekker croissantje in het hotel wat we onderweg op aten.

Vanuit onze hotelkamer konden we een parkje zien liggen met daarbij een speeltuin. Ideaal! We konden er heel makkelijk naartoe lopen met een loopbrug over de snelweg. Deze ligt pal achter ons hotel. Gelukkig hebben we er niet veel last van omdat we op zo’n hoge etage zitten.

Fabiënne vond het natuurlijk helemaal geweldig. Een paar glijbanen, wipkippen en andere kindjes dus zij was tevreden. Na het spelen zijn we nog even het park doorgewandeld. Het bleek het Sun Yat-sen Memorial park te zijn. Cultuurbarbaren als we zijn hebben we niet uitgezocht wie deze goede man, daar gaan we vanuit, dan wel was maar hebben we wel genoten van een wandeling door dit park en langs de waterkant met een prachtig uitzicht op Kowloon. Een andere wijk binnen Hong Kong. Het valt me vooral op dat er echt geen laagbouw te vinden is. Het zijn allemaal wolkenkrabbers. De voordeur van deze panden is vaak rijkelijk versierd met blinkend goud en namen die beginnen met Royal of Palace. Maar wanneer je dan naar boven kijkt is er weinig Royal of Palace meer aan. Het zijn vaak vuile flats met veel kleine raampjes en natuurlijk overal een airco unit. Als je dan langs een makelaar loopt en ziet dan een 1 kamer appartement in deze wijk zo’n 6 ton kost dan ga je je toch afvragen hoe deze flats er van binnen uit zien. Althans, dat heb ik dan.

In het park was het verder opvallend dat de bomen en struiken die hier groeien bij ons als kamerplant verkocht worden of als snijbloem. Zo liepen we onder een hele grote ficus door en zagen we een volledige border/ plantenbak vol met paradijsvogelbloemen. Ook super mooie vlinders gezien, die te snel voor de camera waren en een mooie vogel met een kuifje. (we hebben gegoogeld, het bleek een roodoorbuulbuul.)

Op het water stikt het van de ferries. Wij hebben in Dordrecht de Fast Ferrie maar dat is niks vergeleken met de ferries die hier varen. Veel groter en veel sneller. Ook zie je veel helikopters. Fabiënne vond het allemaal super interessant maar na een uurtje wilde ze wel weer terug naar de glijbaan. Dus zijn we daar nog even met haar gaan spelen voordat we terug naar het hotel gingen om een beetje af te koelen. De temperatuur is hier zo’n 26 graden maar wel met een hele hoge luchtvochtigheid dus het is hier super benauwd.

Na weer wat afgekoeld te zijn zijn we de stad weer ingelopen, of opgelopen het is maar net hoe je het ziet, om een hapje te eten. Gisteren liepen we al langs een restaurant wat er goed uitzag dus dat nu maar geprobeerd. Rogier dacht dat we tapas gingen eten want dat was toch de naam van het restaurant. De naam was alleen Jaspa’s Sai Ying Pun en er werden geen tapas geserveerd. We hebben ook hier weer heerlijk gegeten. Rogier een mihoen schotel, Fabiënne fish and chips en ik een heerlijke nasi-achtige schotel. Als toetje voor Rogier en Fabiënne ijs en voor mij een chocolade lava cakeje. Echt heel smakelijk. Het is ook leuk om te merken dat mensen allemaal leuk reageren op Fabiënne. Er wordt regelmatig naar haar gezwaaid of gelachen. Fabiënne lacht en zwaait vriendelijk terug zoals we gewend zijn.

Omdat Fabiënne toch wel weer erg moe was zijn we na het eten weer naar het hotel gegaan. Rogier is nog even naar het park terug gelopen om, nu in het donker, foto’s te maken van de skyline.

Fabiënne was alleen helemaal niet van plan om te slapen en nu, om 23.45 uur slaapt ze nog niet. Tot nu toe gaat het overdag super goed maar is ze nog wat verward met slapen. Ze wil ook regelmatig ‘huisje toe’ en is bang dat ze niet met papa of mama mee mag. Zo zielig. Maar het komt vast goed! Tot nu toe werken filmpjes op de telefoon van vrienden en familie erg goed. We kijken er naar uit om straks de camper te kunnen halen en echt een “thuis” te kunnen maken voor de komende tijd. Morgen vliegen we weer verder naar Nieuw-Zeeland. Eerst weer even bijkomen in Auckland waar we weer een jetlag zullen hebben en dan maandag de camper ophalen. Het voordeel is nu wel dat we in Auckland een kwartiertje lopen van alle grote attracties af zitten.

Achteraf was deze stop over eigenlijk net te kort om echt wat van de stad gezien. De dingen die we wilden doen hebben we niet gedaan maar door de jetlag was dit nu echt geen optie. We zijn er niet rouwig om. We hebben toch wat van de stad gezien.

Oh, en we kregen ook nog heel goed nieuws van de luchthaven in Hong Kong. Onze iPad is gevonden en keurig netjes afgegeven bij de lost and found waar we hem morgen op kunnen halen.

Vandaag was het dan eindelijk zo ver, we gaan het eerste deel van onze vliegreis maken. Nog even snel de laatste spullen in koffer en deze voor de zekerheid ook maar even gewogen met een speciale kofferweegschaal (uit China). Dat bleek geen overbodige luxe, want een van de 3 koffers was te zwaar (24 kg) en de andere had gelukkig nog redelijk wat speling (18 kg).

Voor het vervoer naar Schiphol had mijn schoonvader aangeboden om ons te brengen en te halen. Hier hebben wij dankbaar gebruik van gemaakt, waardoor wij ruim 3 uur voor het moment van boarding als Schiphol binnen liepen. De douane was wat gewijzigd sinds ik/wij voor het laatst hadden gevlogen, na de koffers ingeleverd te hebben moesten we een etage omhoog om daar gescand en gefouilleerd te worden. Zelfs Fabienne werd even gecontroleerd op ‘verborgen snoepjes’ zoals de medewerkster het zo leuk bracht. Fabienne vond het allemaal best, die was veel te veel onder de indruk van alle mensen, machines en vliegtuigen die ze op een heenweg al voorbij had zien vliegen.

Het boarden verliep redelijk vlekkeloos en al snel zaten we op onze van te voren gereserveerde plaatsen. Fabienne vond het spannend zei ze zelf, maar ze zat vol aandacht te kijken wat er om haar heen gebeurde, zowel buiten als binnen in het vliegtuig. Op de rij voor ons kwam een gezin zitten met een klein jongetje van zo’n 1,5 (schatte wij). Ze spraken geen Engels, maar Fabienne en hij hadden aan gebaren en elkaars hand aanraken tussen de stoel door genoeg om weer een kwartiertje afgeleid te zijn. De KLM had zelf gelukkig ook aan de nodige afleiding gedacht voor kinderen, zo kreeg Fabienne vlak nadat we zaten een kids-pakketje, met daarin een kleine kleurplaat een paar potloden en een stukje geschiedenis over vliegtuigen en de KLM. Fabienne begon meteen driftig te kleuren, want het vliegtuig moest natuurlijk blauw worden, net als het vliegtuig waar wij in waren gestapt. Verder bleken op het entertainmentsysteem ook nog een paar (korte) Dikkie Dik-filmpjes te staan, wat eigenlijk animaties waren van de verhaaltje die we de afgelopen maanden al zo vaak met haar lezen. Die filmpjes vond ze dan ook helemaal geweldig! Zelf heb ik eigenlijk geen enkele film gekeken. In het verleden keek ik makkelijk 3 a 4 films op een vlucht, maar nu met mijn dochtertje ernaast, kwam het er niet van. De vlucht ging verder helemaal goed. We kwamen netjes op tijd aan in Hong Kong: omstreeks 11:30 lokale tijd, na 10 uur en 45 minuten vliegen vanuit Amsterdam. Ook de douane ging vlot en de koffers hadden we ook binnen een iets meer dan een kwartier te pakken.

Vanaf het vliegveld zijn we met de Airport Express van MTR naar Hong Kong Station gereden. Deze express-trein trekt zo hard op en remt ook zo hard af dat de wandelwagen van Fabienne gewoon door de trein begon te rollen bij het optrekken! Nu werkte ook niet mee dat ik vergeten was de wielen op de rem te zetten, maar het was desondanks een erg rappe versnelling waarmee ze vanaf elk station vertrokken. Binnen 25 minuten waren we met die trein bij Hong Kong Station, waar we onze vooraf gekochte Airport Express passen pas op konden halen (Chinese logica?!). Vanaf dat station reden weer kleine shuttle busjes naar de verschillende hotellen in de stad, waaronder ons Island Pacific hotel.

Het hotel ligt super dicht langs de haven die uitkijkt op het grootste deel van het centrum van Hong Kong. Wij hadden gevraagd om een kamer met een view op de harbor en liefst zo hoog mogelijk, nou dat hebben we geweten: ze hebben ons een kamer gegeven op de 29e verdieping! (de hoogste etage die ze hebben). We kijken inderdaad prachtig over de haven heen en ’s-avonds ziet het er met alle lichtjes nog net iets leuker uit. Enige nadeel is wel dat er vandaag in ieder geval de hele dag smog boven het water en de stad hing, waardoor alle foto’s helaas een beetje ‘mistig’ blijven.

Toen alle koffers netjes gratis boven waren bezorgd en we even de tijd namen om ze uit te pakken, kwamen we tot de ontdekking dat we de iPad kwijt waren. Deze hadden we in het vliegtuig nog aan Fabienne gegeven om wat filmpjes op te kijken, maar geen van ons beiden kon zich herinneren dat we hem daarna weer in een tas terug hebben gedaan! Waarschijnlijk ligt hij dus nog ergens op de grond van het vliegtuig en is hij nu ondertussen hopelijk door de schoonmakers afgegeven bij de Lost and Found van het vliegveld dat is volgens de KLM in ieder geval de gebruikelijke procedure. Aangezien we toch vrijdag al weer vertrekken richting Nieuw Zeeland, gaan we maar wat eerder naar het vliegveld om te kijken of we onze iPad terug kunnen krijgen!

Om de dag toch nog een beetje goed af te sluiten en ons bio-ritme een beetje de goede kant op te duwen, zijn we als afsluiter vandaag gaan eten bij Ollie’s restaurant. Niet het goedkoopste restaurant in de omgeving, maar wat ons betreft zijn de Baby Lamb Fillets In Filo Pasty en de Ollies Rosedale Beef Burger echt aanraders!

Nu even lekker naar bed en morgen even kijken of we genoeg energie hebben om iets van Hong Kong te gaan bezichtigen.

Er is altijd zo’n moment in het jaar waarop je aan elkaar vraagt; “Waar zullen we dit jaar eens naartoe gaan met vakantie?” Diegenen die Rogier en mij goed kennen weten dat het Rogier zijn grote droom is om ooit eens naar Nieuw Zeeland te gaan. Ik heb dat echter altijd tegen weten te houden want ja…24 uur vliegen vond ik echt teveel. Toen Fabiënne eenmaal geboren was zag ik zo’n lange reis al helemaal niet meer gebeuren en ook Rogier zag langzaam maar zeker zijn droom in rook opgaan. Er werden natuurlijk wel andere reisjes gemaakt de afgelopen jaren. Een paar keer naar Frankrijk in een huisje, naar Denemarken al heel avontuurlijk in een AirBnB en de tofste reis tot nu toe: de westkust van Amerika, onze huwelijksreis. Ook Rhodos hebben we geprobeerd in een all inclusive hotel maar dat was, zo weten velen van jullie, ECHT niks voor ons.

Afijn, de vakantie van 2017 moest dus gepland gaan worden. We wilden in ieder geval wel gaan vliegen met Fabiënne om eens te proberen hoe dat zou gaan en we wilden naar de zon of in ieder geval meer garantie van mooi weer dan in ons eigen kikkerlandje. En zo begon onze zoektocht. Er werd gezocht naar mooie reisjes in Mallorca, Gran Canaria en nog wat van zulk soort plekjes maar afgezien dat ze behoorlijk aan de prijs waren zagen we ons toch ook niet weer op zo’n strandbedje bij een hotelletje liggen met als hoogtepunt van de dag…het diner buffet!

Al zoekende naar mooie bestemmingen om met peuters heen te gaan kwam ik langs Bali. Dat leek me echt heel gaaf! Mooi land, vriendelijke mensen, goed bereisbaar, perfect dus. Het bleek alleen wel even 17 uur vliegen te zijn. (ik dacht serieus dat het misschien 10 uur vliegen zou zijn) Tja, dacht ik toen, als Bali 17 uur vliegen is en Nieuw-Zeeland 24, dan pakken we die paar uurtjes er maar bij en gaan we gewoon Rogier zijn grote droom waarmaken. (Jullie hadden zijn blije én verbaasde gezicht moeten zien toen ik vertelde dat ik toch wel wilde gaan!) En zo komt het dat we nu volop met de voorbereidingen bezig zijn voor onze grote reis.

Het idee was oorspronkelijk dat we alleen naar Nieuw-Zeeland zouden gaan. Maar omdat ik toch erg tegen die lange reis opzag besloten we zowel heen als terug een stop over te boeken. Maar ja, waar ga je dat dan doen? In theorie is alles mogelijk natuurlijk maar we wilde wel iets wat gunstig was qua vliegtijd en ook enigszins op de route lag. In eerste instantie bedachten we om naar Singapore te gaan maar toen we later zagen dat Hong Kong ook een optie was leek ons dat toch ook wel wat. Er is ook best wat te doen in Hong Kong en sowieso het contrast van Azië met de Westerse wereld leek ons leuk om eens mee te maken. Natuurlijk had dat laatste ook in Singapore gekund maar Hong Kong leek ons iets uitdagender. Rogier is er al wat meer bekend met Azië want die is al in meerdere Aziatische landen geweest maar voor mij is het voor het eerst. Ik ben dus ontzettend benieuwd. Voor de terugweg bedachten we dat we dan wel naar Bali konden gaan zodat we het alsnog konden zien. Maar om nu maar een dag of 3 daarheen te gaan leek ons een beetje te weinig. Dubai was ook een optie maar daar was Rogier al geweest en trekt mij toch iets minder. Rogier kwam met het idee om de andere kant op te vliegen richting Amerika. Een van de dingen die echt op onze bucketlist staat is New York en dan het liefst (wat mij betreft) rond kerst. Precies de periode waarin we nu weggaan natuurlijk. Maar al pratende hierover waren we toch een beetje bang dat New York minder indruk zou maken na zo’n grote reis als Nieuw-Zeeland met al zijn prachtige natuur. Nee, dan doen we New York toch liever een andere keer als vakantie. Wat vliegtijd betrof bleek LA heel goed te doen. Hier zijn we natuurlijk al in 2013 geweest en we hebben daar toen al heel veel gezien behalve Disneyland. Het eerste Disneypark ter wereld. Dat zagen we wel zitten met Fabiënne.

Er moest wel vakantie aangevraagd worden en voor zo’n reis als deze heb je aan 3 weken niet genoeg. We bedachten dat een paar dagen in Hong Kong, 4 weken rondreizen in Nieuw-Zeeland en nog een midweek naar Disney wel genoeg zou moeten zijn. Maar dan zijn we dus zo’n 6 weken weg! Dat hebben we allebei nog nooit gedaan en voor Fabiënne is dit sowieso een vakantie met een hoop nieuwe ervaringen dus dat is super spannend! Gelukkig werden de vakanties goedgekeurd en konden we eindelijk gaan boeken. We gaan nu van 6 november tot 17 december weg. Volgens mijn schoonzusje kon ik de kerstboom dan maar beter voor dat we vertrekken opzetten dan hoef ik dat bij thuiskomst niet meer te doen.

Het lijkt mij maar raar om rond de kerst in Disney te lopen in een korte broek en een t-shirt. Sinterklaas slaan we natuurlijk helemaal over. Fabiënne snapt daar gelukkig nog niet heel veel van en alle voorbereidingen daartoe als het Sinterklaasjournaal missen we ook dus ze zal er geen last van hebben. De cadeautjes verschuiven we gewoon naar de kerst.

Nu we de datum wisten konden we de vliegtickets gaan boeken. Via Expedia kwamen we het goedkoopste uit voor alle vluchten dus daar ook meteen geboekt. Alleen zo jammer dat er niet bij stond dat er op mijn ticket alleen mijn meisjesnaam moest staan. Dat bleken we naderhand verkeerd gedaan te hebben. Rogier is in totaal 8 weken bezig geweest om dit hersteld te krijgen. Uiteindelijk bood een openbaar Facebook bericht uitkomst en was het een dag later, gelukkig, wel geregeld. Ik was bang dat het ons een godsvermogen zou gaan kosten maar met 3 tientjes viel dat er mee.

De camper boeken ging ook niet zo soepel als gedacht. Meerdere avonden hadden we eraan besteed om een camper te zoeken die binnen ons budget lag, voldeed aan onze eisen en beschikbaar was in de periode dat wij gaan reizen. Eindelijk vonden we er een en vroegen we hier een offerte voor aan. Opgelucht dat we er een hadden kunnen vinden konden we dit achter ons laten. Dachten we. De dag erna kregen we bericht dat de door ons geselecteerde camper niet meer te krijgen was. Gelukkig deden zij een aantal nieuwe aanbiedingen waar er wel eentje tussen zat die we zagen zitten. Iets kleiner dan de vorige maar wel veel nieuwer.

Hotels boeken in Hong Kong, Auckland en LA was de volgende stap. Ook dit viel niet mee want wat is het aanbod groot! We hadden van te voren opgezocht in welke wijken je een beetje moet zitten als toerist en hebben ons daar maar op gefocust. Voor LA wilden we in ieder geval zo dicht mogelijk bij het Disneypark zitten voor een redelijke prijs. Gelukkig hebben we dit allemaal vrij snel kunnen regelen. Op een gegeven moment moet je maar gewoon een keuze maken. ? Voor Disney zitten we in een hotel op 8 minuten lopen van het park. En dat voor ongeveer 1/3 van de prijs van de Disneyhotels die op dezelfde loopafstand zitten.

Inmiddels zijn ook de entreetickets voor Disney geboekt, is er al kleding aangeschaft, spulletjes voor op reis gekocht maar we zijn nog niet klaar. Sowieso nog de route verder uitstippelen, de ferry overtocht van het Noorder- naar het Zuidereiland moeten geregeld worden, we willen nog kijken voor een nieuwe camera en zo zijn er nog tig dingen die je later te binnen schieten waarvan je denkt: “Oh ja, dat moet óók nog.” Maar het voorbereiden is leuk. Je leeft zo toe naar het moment dat je al die mooie dingen die je in boekjes en op internet ziet in het echt gaat zien. Iedereen in onze omgeving die ooit in Nieuw-Zeeland is geweest wordt flink ondervraagd voor tips en andere zaken waar we rekening mee moeten houden. Heel leuk ook om de ervaringen van andere te horen. Over een ding is iedereen het eens. Nieuw Zeeland is echt schitterend en als je er voor een tweede keer naartoe zou gaan wil je er nooit meer weg. Gelukkig gaan wij voor het eerst dus: “Ma, maak je geen zorgen. We komen weer gewoon naar huis.”

Dit is het eerste blog van onze reis. We hebben dit ook van onze reis naar Amerika gedaan en we lezen dit nog regelmatig terug. Het is zo waardevol om een document als dit te hebben maar daarnaast vonden wij het toen ook heel leuk om via deze weg onze reis te delen met de mensen om ons heen. Vooral de reacties die je er weer op krijgt zijn erg leuk. Dus vooral reageren als je de blog gelezen hebt!

We hopen dat jullie er ook naar uitkijken om ons weer te volgen.